Anne karnındaki bir bebeğin böbrekleri, 12. Haftadan itibaren, idrar yapımına başlar. 18 haftalıkken günde 10 ml iken, doğuma yakın bir bebeğin idrar üretimi günde 600 ml ye ulaşır. İdrar üretimi olsa da anne karnındaki bebek, idrarın yoğunluğunu tam olarak ayarlayamaz. Kalpten çıkan kanın az bir kısmı böbreklere gönderildiği için, böbrekteki idrar süzme kapasitesi de düşüktür.

Böbrekler, anne karnında yaşamın sürdürülmesi için hayati değildir. Her ne kadar hazır olsa da, atık maddeler plasenta yoluyla anneye verilir. Plasenta bebeğin böbreği gibi davranır. Ancak bebeğin böbrekleri, amniyon sıvısının yapımı ve düzenlenmesinde çok önemlidir. Doğumsal olarak, böbrekler gelişmediyse, atık maddelerin temizlenmesinde sorun yaşanmaz ama amniyon sıvısı olmadığı için, akciğer gelişimi bozulur.

Bebek herhangi bir sebeple, anne karnında oksijensiz kalırsa, kısıtlı olan oksijen, kalp ve beyin gibi hayati organlara yönlendirilirken, böbrek ya da deri gibi organlara giden kan azaltılır. Böbreğe giden kan azalınca, süzülen miktar da azalacağı için, idrar yapımı azalacaktır. İdrar yapımı azalınca, bebeği amniyon sıvısı da azalır. Dolayısıyla gebelikte, bebeğin etrafını saran amniyon sıvısı azalmışsa, bebeğin oksijensiz kalmış olabileceği düşünülür ve ciddi bir inceleme gerektirir.

Aslında erişkinde de bu sistem aynen işler. Kan kaybına bağlı şok durumlarında, kan hayati organlara yönlendirildiği için, idrar çıkışı azalır ve cilt soluklaşır. Bu nedenle, şoktaki hastada idrar takibi önemli bir göstergedir.